Karya-karya filem dan tv ni bukan penghantar mesej ke?

MissLibra

Hai kengkawan, sambil borak pasal filem & drama tv, dalam dan luar negara, aku nak ajak korang semua discuss pasal topik ni. Ada orang kata cerita-cerita filem ke, drama tv ke, drama pentas ke ni semua, bukannya untuk hantar mesej, sebaliknya untuk hiburkan hati saja. Apa pendapat korang? Sambil tu bagi la contoh-contoh filem/ drama yg relevan. Come on ya, kita discuss elok-elok....

maberik

semua filem(yang bagus,at least) mesti ada mesej.mesti ada tema.mesti ada jiwa.

..tapi ini begantung pada penonton gak.kalau yg jenis tengok semata2 nak terhibur dan tak mau pikir, mungkin ya utk hiburan saja.

iscol_klang

aku tak suke yg drama/filem yg semata2 nak tunjukkan mesej, tapi the structure of the film/drama, collapse macam filem yusof haslam & razak mohideen...kalo setakat nak tunjuk jangan jadik jahat, nanti dapat balasan jahat (macam filem gangster rosyam nor tu), tak payahla tunjuk...meletup tembak bom sana-sini, last2 skali orang jahat balasnye jahat, lemau gile...

nak hiburkan hati pun subjektif...ape tanda hati kite terhibur? gelak terbahak2 ke, atau ada orang yg terhibur tengok cinematography yg lawa, skrip yg berbunga2, atau lagu2 yg panjang berjela...ada yg terhibur bile dia dapat mesej drama/filem tu..kalo citer sedih cam rashid sibir, mak bapak kena singkir sampai penonton nangis bengkak2 mata, terhiburla tu kan, kalo tak takkanla orang nangis...

kacamata

Filem Remp It pengarah dia kata  ada mesej. Mesej sana mesej sini. kiranya dia buat nak bagi orang insaf jangan merempit konon nya lah. Tapi dia peduli apa fasal mesej-mesej ni janji untung. Dia nak menaikan martabat rempit ni sampai depa serang balai polis... ohhhhfilem aku..

Rayz_1

aku tak paham kenapa aku boleh layan dan faham citer2 dari luar walaupun aku mengikutinya di pertengahan jalan sedangkan citer2 melayu (yang berepisod dan wayang sahaja)) walaupun aku cuba mengikutinya dari awal sampai penghujung aku jarang  boleh nak paham...macam mesej tak sampai je kat aku..kalau nak paham kena baca sinopsis le jawabnya...kira kalau aku cuba nak paham kan jugak maka hidup aku pada hari tu akan berserabut macam jalan citer filem2 tu tadi....

reinloch

Deleted...

[ Last edited by  reinloch at 29-10-2006 05:25 PM ]

krepek_pisang

bg aku a good movie is a movie that tjk  human value.... real people la.... bukan nye watak bangang2 yg x de manusia dalam dunia yg perangai cenggitu .... cth cite cenggini senang je.... tu haa mamak nye cite.... kot ye pon nak buat cite jgn la over... ni sekadar nak gelak2 je tp crite out.... nak arap si apek tu je buat lawak... cam cikgu bi aku cakap... kalau nak wat lakonan ... don't make fool of u'r self..... (dulu aku sekolah tukang wat script tok persembahan kelas la......)

pastu kalau nak wat cite sedih ..jgn la la pelakon nye yg nangis bagai nak gile.... penonton blur memanjang... aku jenih org yg kalau tgk crite yg sedih pastu sedih nye konon2 sedih sangat sedih melebih2 la.... kompem aku x layan..... naik nyampah ade la..... bior la sedih nye tu datang dari dalam .....tp menusuk gile.... ade satucite ni aku tgk x de la edih... tp time 5 min ending dia... aku mak aku n ade la hambe2 lain leh nangis....tp pelakon dalam cite tu x de la nangis sampai tegolek2 atas lantai.....

senang cite tgk iklan raye yg ade atok tua yg sakit  2... anak dia soh dok luar sebab bpk dia sakit asik kentot pastu asik tumpahkan lauk je.. kowang tau kan.. serius aku cakap.. tetiap kali tgk iklan tu mesti aku nangis..... sebab ape... aku leh relate la.. aku rase ramai leh relate....

peacefrog

Originally posted by MissLibra at 29-10-2006 12:42 AM
Hai kengkawan, sambil borak pasal filem & drama tv, dalam dan luar negara, aku nak ajak korang semua discuss pasal topik ni. Ada orang kata cerita-cerita filem ke, drama tv ke, drama pentas ke  ...

mengingatkan haku pada pakcik usopaslamkapalselam:

cerita HANYA entertainment!

MissLibra

:setuju:hmmm ..... very good opinion laa you all. Jadi apa yg aku paham, sebenarnya ini depends pada point of view orang yang melihat dan membikin laa kan. Kalo pembikin filem kengkadang diorang bukannya pikir pasal nak hantar mesej sebab kerja diorang buat jer, then mesej akan datang kemudian, tak payah dirancang-rancang. Ada pulak yang betuuuuullll-betuuuuulll nak hantar mesej jadi dia concerntrate sangat sampai lupa rempah-ratus lain, jadinya tak sedap lah. Penonton pula pun sebenarnya bukan set dalam kepala nak tengok mesej tapi nak berhibur, tapi di akhir filem kalau filem tu memang hampeh tak ada mesej, mesti penonton persoalkan "apa mesej filem ni????" tapi kalo filem tu best, penonton akan terima, tak mempersoalkan apa-apa dan akan melekatlah filem itu dalam hati.

Jadi buat filem bukan untuk hantar mesej sangat tapi di akhirnya ia mesti relate kepada jiwa masyarakat yang menonton dan finally, dengan sendirinya masyarakat mendapat sesuatu daripadanya.

Hmmm ... boleh pakai ke???