Sri Dharmaraja Chandrabhanu

genot

Dengarnya di Burma selatan sana pong dah terpadam pasal orang Islam semua.... Orang sana dapat agama Islam masa abad ke-9 M lagik... Banyak teks2 Melayu klasik kena bakar n stengahnya xthu ilang ke mana.... Kerajaan Kedah kena tekan dengan Burma sebab kawasan selatan Burma dlu2 bawah kuasa pemerintah2 daripada kerabat diraja Kedah.

genot

owh Patani penah pukul Bangkok dulu..... Seingat aku masa abad ke-17.... Zaman tu jugak Sultan Petani mintak jurutulih istana tulih petitih lama kawasan kita untuk anak cucu tau asal usul, jangan keliru....

HangPC2

Hanya Bangsa Mon (Bangsa Asal Burma) dan Bangsa Melayu tak paksa bangsa lain....

sekngucing

bangsa mon tu bangsa apa ya? pernah dgar ni

genot

bangsa mon tu bangsa apa ya? pernah dgar ni
sekngucing Post at 9-10-2009 22:31

orang burma selatan.... bahasa dema bunyi skit2 nak macam basa kedah ulu-klante-petani.... aku ada cek dengan org Khmer kaper... dema taw byk gak pekataan kita... orang Khmer kat Kemoja sana kata dema srumpon dgn org kelate n org Mon.... Aku xthu la btoi ka dak, tapi aku xska perangai orang Khmer.... Sombong cam Jowo, nasib dia kaper jah... orang Khmer prnah serang sampai hancor kota Dwarawati kat Bangkok masa kurun ke-9 M.

genot

Rupa orang Mon cam kat bawah ni.... Dema kena jajah dengan Burma sana.... Kat Thailand (Siam), dema kena jajah dengan orang Khmer dulu, pastu baru kena jajah dengan orang Thai.

Mon Burma



Mon Siam

HangPC2

Sama Kes Macam Kerajaan Islam (bangsa Rohingya) terletak diantara Bangladesh dan Burma ....


tapi aku tak ingat nama Kerajaan Islam tuh....

dauswq

good article

w_md_harris

Aku dapat gambar Melayu Sri Lanka........... Ni sekitar kurun ke-18 M...



Ni yang terbaru.... Macam bangla ja pom mamat2 tu,  ...
genot Post at 30-9-2009 17:49

dah tak de muka melayu pun genot, agak nya dah terlalu dilute darah melayu depa... cam muka grup2 dravida je .. agak2 nye melayu dolo2 cam nie koq muka nya

genot

^^^

Tu arr, kesian ke dema...

HangPC2

Orang Langkasuka Asal Berkulit Gelap

HangPC2

Vijya and Lankan Monarchs



Vijayan monarchs (c.544 BC–237 BC)

from Tambapanni (c. 554 BC–c. 505 BC)
Vijaya c.544 BC- c.505 BC

from Vijitapura (Upatissanuwara) (c. 505 BC–454 BC)
Upatissa (regent) c.505 BC-c.504 BC (period according to Mahawamsa. edited by shevon silva)
Panduvasdeva c.504 BC-c.474 BC
Abhaya c.474 BC-c.454 BC
Tissa (regent) 454 BC

from Anuradhapura (c. 437 BC–237 BC)
Pandukabhaya c.437 BC-c.367 BC
Mutasiva c.367 BC-c.307 BC
Devanampiya Tissa 307 BC - 267 BC
Uttiya 267 BC-257 BC(?)
Mahasiva 257 BC-247 BC(?)
Suratissa 247 BC-237 BC (?)

Kings of Rajarata from Anuradhapura (237 BC–777)

The Two Chola Kings (237 BC–215 BC)
Sena 237 BC - 215 BC
Gutthika 237 BC - 215 BC

Anuradhapuran monarchs (215 BC–205 BC)
Asela 215 BC - 205 BC

Chola invasion (205 BC–161 BC)
Elara 205 BC-161 BC

Ruhuna monarchs (161 BC–104 BC)
Dutugemunu 161 BC-137 BC
Saddha Tissa 137 BC-119 BC
Thulatthana 119 BC
Lanja Tissa 119 BC-109 BC
Khallata Naga 109 BC-104 BC
Vattagamani Abhaya 104 BC

The Pancha Dravida (the 'Five Dravidans' or Dravidian Brahmins) (104 BC–88 BC)
Pulahatta 104 BC - 100 BC (?)
Bahiya 100 BC - 98 BC (?)
Panya Mara 98 BC - 91 BC
Pilaya Mara 91 BC
Dathika 91 BC - 88 BC

Anuradhapura monarchs (88 BC–66)
Vattagamani Abhaya or Valagambahu I (restored)88 BC-76 BC
Mahakuli Mahatissa 76 BC-62 BC
Chore Naga 62 BC-50 BC
Kuda Tissa 50 BC-47 BC
Siva I 47 BC
Vatuka 47 BC
Darubhatika Tissa 47 BC
Niliya 47 BC
Queen Anula 47 BC-42 BC
Kutakanna Tissa 42 BC-20 BC
Bhatikabhaya Abhaya 20 BC-9 BC
Mahadathika Mahanaga 9 BC-21 AD
Amandagamani Abhaya 21- 30
Kanirajanu Tissa 30-33
Chulabhaya 33-35
Queen Sivali 35
Ilanaga 34- 44
Chandamukha 44-52
Yassalalaka Tissa 52-60
Subha 60-66

Lambakanna monarchs (66–432)
Vasabha 66-110
Vankanasika Tissa 110-113
Gajabâhu I 113-134
Mahallaka Naga 134-140
Bhatika Tissa 140-164
Kanittha Tissa 164-183 or 164-192 (?)
Khujjanaga 183-185 or 194-195 (?)
Kunchanaga 185-186 or 195 (?)
Sirinaga I 186-205 or 195-214 (?)
Voharika Tissa 205-227 or 214-236 (?)
Abhayanaga 227-235 or 236-244 (?)
Sirinaga II 235-237 or 244-246 (?)
Ivan Stelios Boulieris 246-233 or 256-234 (?)
Vijaya Kumara 237 or 246-247 (?)
Sangha Tissa I 238-242 or 247-251 (?)
Sirisamghabodhi 242-244 or 251-253 (?)
Gathabhaya 244-257 or 253-266 (?)
interregnum 257-267 (?)
Jettha Tissa I 266-276
Mahasena 276-303
Sirimeghavanna 304-331
Jettha Tissa II 331-340
Buddhadasa 341-368
Upatissa 368-410
Mahanama 410-432
Chattagahaka Jantu 432 (?)
Mittasena 432

HangPC2

Shad Dravida (The 'Six Dravidians') (428–452)
Pandu 428-432 (?)
Parindu 433 (?)
Khudda Parinda 433-449
Tiritara 449
Dathiya 449-452
Pithiya 452

Maurya monarchs (459–684)
Dhatusena 459-477
Kassapa I 'the Usurper' 477-495. Ruled from Sigiriya
Moggallana I 495-512
Kumara Dhatusena 512-520
Kittisena 520-521
Siva II 521
Upatissa II 521-522
Silakala Ambosamanera 522-535
Dathappabhuti 535
Moggallana II 535-555
Kittisirimegha 555-573
Mahanaga 573-575
Aggabodhi I 575-608
Aggabodhi II 608-618
Sangha Tissa 618
Moggallana III 618-623
Silameghavanna 623-632
Aggabodhi III Sirisanghabodhi 632
Jettha Tissa III 632-633
Aggabodhi III (restored) 633-643
Dathopa Tissa I Hatthadpatha 643
Aggabodhi III (restored) 643
Dathopa Tissa I Hatthadpatha (restored) 643-650
Kassapa II 650-659
Dappula I 659
Dathopa Tissa II 659-667
Aggabodhi IV 667-683
Datta 683-684
Hatthadpatha II 684

Lambakanna monarchs (Pallava clients) (684–777)
Manavanna 684-718
Aggabodhi V 718-724
Kassapa III 724-730
Mahinda I 730-733
Aggabodhi VI 733-772
Aggabodhi VII 772-777

Kings of Rajarata from Anuradhapura and other capitals (777–c. 1007)

Lambakanna monarchs (777–c. 1007)
Mahinda II Silamegha 777-797
Dappula II (or Udaya I) 797-801
Mahinda III 801-804
Aggabodhi VIII 804-815
Dappula III 815-831
Aggabodhi IX 831-833
Sena I 833-853
Sena II 853-887
Udaya II 887-898
Kassapa IV 898-914
Kassapa V 914-923
Dappula IV 923 -924
Dappula V 924-935
Udaya II 935-938
Sena III 938-946
Udaya III 946 -954
Sena IV 954-956
Mahinda IV 956-972
Sena V 972-982
Mahinda V 982-993; king of Ruhuna only 993-c.1007.

Chola emperors (993–1054)
Rajaraja Chola I 993-1044
Rajadiraja Chola I 1018-1054

Titular kings of Rajarata (c. 1029–c. 1055)
Vikkamabahu (also known as Kassapa VI) c.1029-c.1040
Kirthi (Minister) c.1040
Mahalana Kirthi c.1040-c.1042
Vikkama Pandya c.1042-c.1043
Jagathpala c.1043-c.1046
Pârakkama Pandya c.1046-c.1048
Lokeshwara (Minister) c.1048-c.1054
Kassapa VII (also known as Keshadhathu Kassapa) c.1054-c.1055

Kings of Rajarata from Polonnaruwa (1055–1236)
Vijayabâhu I 1055-1110
Jayabâhu I 1110-1111
Vikramabâhu I 1111-1132
Gajabâhu II 1132-
Parâkramabâhu I 'the Great' 1153-1186
Vijayabâhu II 1186-1187
Mahinda VI 1187

Kalinga monarchs (1187–1212)
Nissanka Malla 1187-1196
Vikramabâhu II 1196
Chodaganga 1196
Queen Lilavati 1197-1200
Sahassamalla 1200-1202
Queen Kalyanavati 1202-1208
Dharmashoka 1208-1209
Anikanga Mahadipada 1209
Queen Lilavati (restored) 1209-1210
Lokissara 1210-1211
Queen Lilavati (restored ) 1211-1212

Pandya monarchs (1212–1215)
Parakrama Pandya 1212-1215

Kalinga monarchs (1215–1236)
Magha 1215-1236

Kingdom of Dambadeniya (1220–1302)

HangPC2

from Dambadeniya (1220–1270)
Vijayabâhu III 1220-1234
Parâkkamabâhu II 1234-1267
Vijayabâhu IV 1267-1270

from Yapahuwa (1272–1286)
Bhuvanaikabâhu I 1272-1285
interregnum 1285-1286

from Polonnaruwa (1287–1293)
Parâkkamabâhu III. 1287-1293

from Kurunagala (1293–1302)
Bhuvanaikabâhu II 1293-1302
Parâkkamabâhu IV 1302 -1326
Bhuvanaikabahu III 1326-1335
Vijayabâhu V 1335-1341
Bhuvanaikabâhu IV 1341-1353

Kingdom of Gampola (1344–1408)

from Dedigama (1344–1359)
Parâkkamabâhu V 1344-1359

from Gampola (1357–1408)
Vikramabâhu III 1357-1374
Bhuvanaikabâhu V 1372-1408

Kings of Raigama (1392–1423)
Veerabahu II 1392-1397
Veeralankeshwara 1397-1410
Kahawelageshwara 1418 - 1423

Kingdom of Kotte (1412–1597)
Parakramabâhu VI 1412-1467
Jayabâhu II 1467-1470
Bhuvanaikabâhu VI 1470-1480
Parâkkamabâhu VII 1480-1484
Parâkkamabâhu VIII 1484-1489
Dharma Parãkramabãhu IX 1489-1513
Vijavabãhu VI 1513-1521, (November 15, 1505 a Portuguese fleet commanded by Lourenço de Almeida, son of the Portuguese viceroy in India, Francisco de Almeida, having been driven by a storm to the shores of Lanka, landed in Colombo)
Assassination of Vijavabãhu VI, 1521, by his three sons, and tripartite partition of his kingdom; 1. Bhuvanekabãhu, Kingdom of Kotte; 2. Madduma Bandãra, Kingdom of Rayigama & the 2 Korales; 3. Mãyãdunnë, Kingdom of Sitawaka and the Four Korales.
Bhuvanekabãhu VII 1521-1551 made himself & his heir (grandson, Dom Joao) a Portuguese client to seek protection from Mayadunne of Sitawake
Vidiyë Bandãra, son of Bhuvanekabãhu VII and father of & regent for Dom Joaõ Dharmapala (Regent 1521-1555)
Dom Joaõ Dharmapala 1551-1597, grandson and heir of Bhuvanekabãhu VII, submitted to baptism as a Christian in late 1556, ceded his kingdom and all rights and claims, including to 'subordinate kingdoms' of Sitawake & Kandy, etc. to the King of Portugal on his death.
References — W.L.A. Don Peter's The Catholic Church in Sri Lanka

Kingdom of Sitawaka (1521–1593)
Mayadunne 1521-1581
Rajasimha I 1581-1593
Nikapitiyë Bandãra, baptized as Dom Filipe, ordained a deacon, died in the Franciscan monastery, Coimbra

Kingdom of Kandy (1546–1815)
Jayaweera Bandãra, accepted baptism as Dom Manoel, March 9, 1546, as part of alliance with Portugal for protection from Mayadunne of Sitawaka
Karalliyaddë Bandãra (baptized as Dom Joao)
Kandy conquered by King Rãjasimha I of Sitawake, 1582
Rebellion by Kandyans regains independence from Sitawaka, 1592
Dom Filipe Yamasimha 1592, nephew of Karalliyadde Bandara, died of suspected poisoning by his general Konnapu Bandara
Dom João, 12-year-old son of Yamasimha, throne usurped by his general Konnapu Bandara (Dom Joao da Austria) as Vimaladharmasuriya I; later ordained a Catholic priest, lived & died at Telheiras near Lisbon, 1642 at the age of 64
Dona Catarina, daughter of Karalliyadde Bandara, defeated and captured by Konnapu Bandara, October 9, 1594, Battle of Danturë, and forcibly made his 'queen'; she remained Catholic till her death

Konnapu Bandara Dynasty (1591–1739)
Vimaladharmasuriya I (Konnapu Bandara) 1591-1604, son of Virasundara Bandara, a Kandyan chieftain, put to death by Rãjasimha of Sitawaka, took refuge with Portuguese & was baptized as Dom Joao da Austria in Goa
Senarat (cousin of Konnapu Bhandara) 1605-1635 — he too 'married' Dona Catarina, the last queen of the preceding dynasty
Râjasimha II 1635-1687
Vimaladharmasurya II 1687-1707
Vira Narendra Sinha 1707-1739

Kandy Nayakar Dynasty (1739–1815)
(a.k.a Madurai Nayak Dynasty)

Flag of Sri Vikrama Rajasingha Vijaya Rajasinha (aka Rajasimha III) 1739-1747
Kirtisri 1747-1781
Rajadhirarajasinha 1781-1798
Sri Vikrama Rajasinha (aka Rajasimha IV) 1798-1815
Reference — The various lives of St. Jose Vas, both online (Codrington, W.L.A. Don Peter's The Catholic Church in Sri Lanka, etc) and hard copy (e.g., Fr. Cosme Jose Costa S.F.X.'s Life of Blessed Joseph Vaz, Apostle of Kanara & Sri Lanka). He lived in Kandy during Vimala Dharma Suriya II's reign, and died in 1711, in the early years of Vira Narendra Simha, who had ascended 1707, and had faced a rebellion in 1709. The Nayaggar Dynasty, which converted from Hinduism to Buddhism, expelled Vas' successors, and they took refuge in the Kingdom of Vanni until 1815, when England annexed the Kingdom of Kandy.

sekngucing

mak oi senarai

genot

จากศิลาจารึกทั้งสอง ไม่ว่าพระเจ้ากรุงศรีวิชัย หรือ พระเจ้าจันทรภาณุศรีธรรมราช น่าจะเป็นองค์เดียวกัน เพราะได้กล่าวสรรเสริญพระราชาธิราชพระองค์นี้ ว่า “มีความงามอันเป็นเสน่ห์ ประดุจดังดวงจันทร์” เหมือนกัน มีพระบรมเดชานุภาพ ประดุจพระอาทิตย์ และพระจันทร์ เหมือนกัน”

(dari batu bersurat bagian kedua, tidak mengatakan pra chao khrung Srivijaya atau phra chao Chandrabhannu Dharmmaraja, ketua yang menjadi ong (putera mahkota) yang sama bagi khrung Srivijaya itu. Sb batu bersurat itu dikatakan memuji pra raja adhi raja pra ong (putera mahkota Srivijaya) tersebutlah dalam ia: "baginda maharaja mempunyai kesegakan lagi menawan. Bangsawan seperti sinar mentari dan bulan laksananya.)

ต่างกันที่ ศิลาจารึก หลักที่ ๒๓ กล่าวว่า พระองค์ทรงสืบเชิ้อสายมาจากราชวงศ์ “ไศเลนทร” ส่วนศิลาจารึก หลักที่ ๒๔ กล่าวว่า พระองค์ทรงสืบเชื้อสายมาจาก พระราชวงศ์ “ปทุมวงศ์” หรือ “ปัทมวงศ์”

(Di batu bersurat tiang ke-23, dikatakan bahawa pengganti maharaja itu datang dari rajawangsa "Shailendra." Bahagian batu tiang ke-24 pula menyatakan bahawa baginda mari dari pra rajawangsa patumwangsa atau pathamawong (dinasti teratai).)

เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ก็เกิดคำถามขึ้นมาทันใดว่า เมื่อขัดแย้งกันอย่างนี้แล้ว เป็นอันว่า พระราชาธิราชที่กล่าวไว้ในศิลาจารึกทั้งสอง และเชื่อว่าเป็นองค์เดียวกันนี้ สืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์ใดกันแน่ เพราะชื่อของราชวงศ์นั้น แตกต่างกันเหลือเกิน ทั้งสองชื่อไม่น่าจะเป็นราชวงศ์เดียวกันเป็นแน่

Bila pembaca sampai tros ke sini, banyak la persoalan yang muncol. Sebab ada berlaku pertindahan berkenaan maharaja Srivijaya ketika itu dalam dua2 batu bersurat. Dan dipercayai plak maharaja adalah org yang sama iaitu Chandrabhanu. Berasal dr keluarga, tapi nama wangsa plak berlainan.

มาถึงตรงนี้ ก็ขอให้ความกระจ่าง เกี่ยวกับราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรศรีวิชัยกันก่อน ว่าปฐมกษัตริย์ต้นราชวงศ์  ที่ปกครองอาณาจักรศรีวิชัยนั้น คือใคร เป็นปฐมบรมกษัตริย์ต้นราชวงศ์ใด

(sampai tros sini, jugak kesahihan mengenai rumah pelindung kerajaan Srivijaya memerintah bersama dengan pemerintah asal wilayah tersebut dan pemerintahan di situ tertakluk kepada pemerintah asal wilayah tersebut walaupun dalam kesatuan kerajaan Srivijaya.)

จาก ข้อมูลหลักฐานทางประวัติศาสตร์ และโบราณคดี เชื่อแน่ว่า ราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรศรีวิชัย ในช่วงระยะเวลา ๔๐๐ ปีแรกของการสถาปนาอาณาจักร คือ ราชวงศ์ไศเลนทร ที่ปรากฎทั้งในตำนาน ที่เล่าต่อกันมา ที่เรียกว่า “มุขปาฐะ” และ มีการบันทึกเอาไว้ในศิลาจารึก

(dari laporan ahli sejarah n cari gali sejarah purba, mengatakan bahawa rajawangsa pelindung Srivijaya, dalam abad ke-4 M, telah mengasaskan satu kerajaan kecil yang dikenali sebagai Shailendra serta wangsa Shailendra yang muncul dalam tamnan (legenda) yang dikenali sebagai "Mukh Batoh" yang jugak dicatat dalam batu bersurat.)

genot

และตำนานที่ว่านี้ ขอเน้นให้ทราบกันชัด ๆ ว่า เป็นตำนานที่เกี่ยวข้องกับ อาณาจักรศรีวิชัยในดินแดนสยาม และอาจจะครอบคลุมไปถึงพื้นที่ติดต่อกันไปจนจรดทะเล ที่เรียกว่า แหลมมาลายู เท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องไปถึงดินแดนที่ไกลออกไป คือ หมู่เกาะชวา เป็นร้อย ๆ เกาะ เพราะศูนย์อำนาจการควบคุมในบางช่วงไม่อาจครอบคลุมไปถึง หมู่เกาะเหล่านั้นจึงมีผู้นำปกครองกันเอง โดยที่อาณาจักรศรีวิชัยนั้น มีรัฐที่อยู่ในความปกครองดูแล หรือ เจริญสัมพันธไมตรีในด้านการเมือง เศรษฐกิจการค้า กระจัดกระจายกันออกไป ถึง ๑๕ รัฐ มีศูนย์กลางอำนาจเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ อันเป็นการปกครองในรูปแบบ สมาพันธรัฐ หรือ สหพันธรัฐ มากกว่าอาณาจักร ดังได้กล่าวไว้แล้ว

(dan lagenda yang telah digariskan dan saling berkait itu, menyatakan mengenai kerajaan Srivijaiya dalam tanah orang Siam dan saling berhubung antara satu sama lain untuk sampai ke laut juga berkaitan dgn negeri2 berdepan dengan Pulau Jawa (Semenanjung). Serta ada ratusan pusat kawalan n pemimpin2 dalam kawasan tersebut saling kerjasama. Kerajaan Sriviajaya merupakan kerajaan yang bermaharaja pelindung serta diperintah bersama dalam hal2 politik serta mempunyai jaringan dagangan. Ada 15 negara kota (negeri) dalam kesatuan kerajaan Srivijaya yang berkuasa menggantikan kuasa kerajaan Pusat serta menguasai kerajaan Pusat Srivijaya.

genot

สรุปความตามที่เล่ามา  นครตามพรลิงค์  (อ่านว่า ตาม – พระ- ลิง) ซึ่งต่อมาคือ กรุงศรีธรรมโศก หรือ เมือง ๑๒ นักษัตร์ และมาเป็น ศิริธรรมราชนคร ในสมัยสุโขทัย หรือ ปัจจุบันก็คือ จังหวัดนครศรีธรรมราช มีประวัติความเป็นมา แบ่งออกเป็น ๒ ยุค คือ

(Ada sambungan daripada ringkasan kisah kat bawah bahagian ni. Negara Tambralinga, kemudiannya dikenali sebagai Negara Sri Dharmaraja (Nakorn Sri Tammarat) atau negara 12 kesatuan dalam bahasa Siam dipanggil sebagai Naaksatrah. Semua negeri 12 ni mempunyai kuasa autonomi yang sama tapi masih dalam Negara Sri Dharmaraja semasa era pemerintahan Sukhothai. Zaman pejuban welani, depa panggil sebagai wilayah (changwat) Nakhorn Sri Tammarat saja, xda pemrintah lagi sb tunduk kat Maharaja Siam di Khrungthep. Sejarahnya ada dua lapisan:

๑. ยุคก่อนที่จะมีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร เรื่องราวต่าง ๆ ที่สืบทราบกันมา จะเป็นคำบอกเล่าจากปากต่อปาก (มุขปาฐะ) จากรุ่นสู่รุ่น

(generasi awal menceritakan sejarah mulot ke mulot, sblom wujudnya rekod bertulisan. Kisah ni akan tersebar meluasnya dalam masarakat.)

genot

๒. ยุคที่มีการจดบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร มีเอกสารหนังสืออ้างอิง ซึ่งมีปรากฏย้อนหลังไปถึงปี พ.ศ. ๑๖๐๐

(abad yang wujudnya rekod bertulis sekitar kurun ke-16 M)

ตำนานเมืองนครศรีธรรมราช แบ่งออกเป็น ๒ ฉบับ คือ ฉบับฝ่ายวัง กับ ฉบับฝ่ายวัด ซึ่งทั้ง ๒ ฉบับนี้ มีชื่อตำนาน และเป้าหมายต่างกัน หากเนื้อหารายละเอียดปะปนใกล้เคียงกัน

(lagenda Nakhorn Si Thammara pembahagian ke-2 bab yang bertajuk "pecah istana" menyatakan kerajaan terpecah dua dengan sebab ada tujuan n pemikiran yang berbeza.)

เมืองนครศรีธรรมราชในยุคแรก มีชื่อเรียกว่า เมืองตามพรลิงค์ ซึ่งแปลว่า เมืองที่นับถือลัทธิพราหมณ์ฮินดูเป็นหลัก ซึ่งคงเริ่มเกิดขึ้นภายหลังพุทธศตวรรษที่ ๕ – ๖ ในยุคแรกที่ชาวอินเดีย เข้ามาในดินแดนแถบนี้ไม่นานนัก

Nakhon Si Thammarat merupakan antara negara kota terawal di semenanjung, ia berhubung dengan negara kota2 di sekitarnya dan agama yang dianut adalah Hindu-Brahmin. Agama n budaya Hindu Brahmin masih memperngaruhi anutan penduduk dalam era Buddha ke-5 n ke-6 yang mana generasi pertama kerajaan ni adalah orang Indian n Hindu yang kemudian kahwin dengan anak2 pompuan ketua2 tempatan.

genot

เมือง ตามพรลิงค์ยุคแรก ตั้งขึ้นที่บ้านท่าเรือ มีคลองท่าเรือเป็นสายน้ำกว้าง เรือใบเดินทะเลสามารถแล่นเข้ามาจอดได้ถึงที่ตั้งของเมืองอย่างสะดวก  จึงเรียกกันเป็นที่รู้จักว่า เมืองท่าเรือ เป็นเมืองที่มีลักษณะเป็นเมืองท่าสำคัญ มีตลาดทางการค้าจากนานาชาติ และไม่มีป้อมประตูเมือง หรือ กำแพงรายล้อมนคร นับเป็นเมืองยุคแรกเริ่ม ที่ไม่มีสงครามใหญ่กับเพื่อนบ้าน และเป็นศูนย์กลางทางการเดินเรือในแถบภูมิภาคนี้ ทั้งควบคุมเมืองท่าสองฝั่งทะเล

(Negara kota2 berhubung pada masa generasi pertama. mereka bina tempat labuh kapal, terusan yang boleh masuh kapal kat sungai luas, jadi kota pelabuhan terkenal dan jadi tumpuan peniaga2. Mereka x ada tembok atau kubu kota pada mulanya n ketua negara berhubung baik dengan negara kota jiran. mereka jugak jadik pusat kelautan kedua di rantau ini.)