Carabao (Thai: คาราบาว) are a Thai rock band which is very popular in Thailand and other Asian countries.[1] The group was formed in 1976 by university students Yuenyong Opakul (Aed) and Kirati Promsaka Na Sakon Nakhon (Keo or Khiao) who met while studying in the Philippines. The word carabao is Tagalog meaning "buffalo", a symbol of fighting, hard work, and patience.
They are known for their Phleng phuea chiwit (เพลงเพื่อชีวิต) or 'songs for life'. This kind of music came to prominence through the protest songs of the 1970s political upheaval in Thailand, especially from the band Caravan. Carabao have blended the acoustic/folk style of 'peua chiwit' with other forms of Thai music, western rock and country music, and various kinds of world music like Latin music and reggae, earning such labels as 'ethnic rockers' and 'Kings of 3Cha' or 'Rolling Stones of Asia'.[2] MTV Asia calls them "veteran".[3]
Carabao's songs often tackle social and political issues, demanding social justice and taking on the causes of the ordinary Thai people, but they have also created love songs and more philosophical songs that carry messages for people everywhere. Aed Carabao is loved by many but his sharp tongue and open criticism of corrupt politicians, big business and environmental destruction perhaps make it surprising that he has lasted so long.[original research?] At least one or two songs on most albums up to the mid-'90s were banned by the government and coverage of the band rarely appeared on government TV and radio stations. Despite this, Carabao is the most popular Thai rock group of all time. Carabao has reached cult status long ago and is now one of the most successful legendary rock groups in the world. They are compared with U2-WIKIPEDIA
บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร
Bua Loie tĕung wai gayn tá-hăan
Bua-Loi reaches the age of conscription
พิกลพิการยังดีหนึ่งประเภทสอง
pí-gon pí-gaan yang dee nèung bprà-payt sŏng
Even though handicapped, he’s still a good “type 2” (3)
อาสารับใช้ชาติพี่น้อง
aa-săa ráp chái chaat pêe nóng
volunteers to serve the country, his brothers and sisters
หัวใจคับพองกล้าหาญอดทน
hŭa jai káp pong glaa hăan òt ton
He has a brave heart and endurance
เป็นคนหนักเอาเบาสู้
bpen kon nàk ao bao sôo
[He is the kind of person that whether the work is hard or easy, he will work hard] (4)
อุตส่าห์มานะถ่อมตน
ùt-sàa maa ná tòm dton
He endeavors to be hardworking and humble.
ช่วยเหลือเพื่อนๆ ทุกคน
chûay lĕua pêuan pêuan túk kon
Helps every friend
ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ
rûam dtàe túk sùk mai sŏn jai
He shares happiness or sadness—whichever; he’s OK with it.
บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
bua loi jao pêuan yaak
Bua-Loi, my true friend.
ทําไมจากข้าเร็วเกินไป
tam-mai jàak kaa reo gern bpai
Why did you leave me too quickly?
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
bua loi bpai yòo têe năi
Bua-Loi, where did you go?
เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย
koie róo baang măi nòhk kít kam neung • tĕung bua-loi
Do you ever know that [I] think . . . of Bua-Loi!!!
วันหนึ่งมีเสียงปืนคําราม
wan nèung mee sĭang bpeun kam-raam
One day the sound of guns roar
บัวลอยถูกหามมาในเปลผ้าใบ
bua loi tòok hăam maa nai bplay paa bai
Bua-Loi is laying on a stretcher
ยังละเมอห่วงว่าใครเป็นอะไร
Dtae yang lá-mer hùang waa krai bpen a-rai
But still talks in his sleep, worrying “Who has something the matter?” (5)
คือคําพูดสุดท้ายของชายชื่อบัวลอย
keu kam pôot sùt táai kŏng chaai chêu bua loi
[These] are the last words of the man named Bua Loi
ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้
dtang dtàe wan nán yan wan née
From that day until this day
แสงตะเกียงริบหรี่ที่บ้านไร่ปลายดอย
săeng dtà-giang ríp rèe têe baan rai bplaai doi
A light from dim lamp at farmhouse at top of the hill
ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย
mai mee chaai kon têe chêu bua-loi
There isn’t a man named Bua Loi
ความเหงาหงอยค่อยเข้าปกคลุม
kwaam ngăo ngŏi kôi kao bpòk klum
Loneliness quietly covers
โลกนี้ไม่สมประกอบ
lôhk née mai sŏm bprà-gòp
This world isn’t balanced
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
prór baang kon chôp ao dtàe bprà-yòht sùan dton
because some people only care about themselves
โลกนี้มีสักกี่คน
lôhk née mee sàk gèe kon
How many people in this world,
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย (บัวลอย)
bpen bua lùt pón dang kon chêu bua-loi ( bua-loi )
being a lotus , become as free as the person named Bua Loi? (6) BUA-LOI!
[Khun Aed sings:]
โลกนี้ไม่สมประกอบ
lôhk née mai sŏm bprà-gòp
This world is not balanced
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
prór baang kon chôp ao dtàe bprà-yòht sùan dton
Because some people only care about themselves
โลกนี้มีสักกี่คน
lôhk née mee sàk gèe kon
How many people in this world,
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย (บัวลอย)
bpen bua lùt pón dang kon chêu bua-loi ( bua-loi )
being a lotus, become as free as the person named Bua-Loi? BUA-LOI!
(1)"Bua Loi" has two meanings: “Floating Lotus” and a kind of dessert involving a cup of sweet coconut milk with little chewy balls floating in it. Maybe the name has become more common since the song.
(2) My foreign exchange student believes that Khun Aed is referring to himself by a nickname, “Nohk,” that Bua-Loi would know him by. He is saying “Do you know that Nohk thinks of you?”
(3) A category for the draft.
(4) This line translates “Is a person ‘nàk ao bao sôo.’” “Nàk ao bao sôo” refers to a Thai proverb.
(5) Bua-Loi’s last words are “Krai bpen arai?”
(6) This is about Buddhism. Some kinds of “lotus” are low, but Bua-Loi has jumped from a low level to a high level because of his good life, and so is freer.
ทะเลใจTalay Jai
[Talay means Ocean, Jai means Heart]
Song by Carabao. Translation by Ann Norman using Thai2English.com and lost of help from my foreign exchange student who would like to remain anonymous (in case we're wrong) 5555555.
คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
keun nán keun năi · jai pér făn
That night is the night in which the fanciful heart
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
keun láe wan făn bpai glai líp lôhk
Always daydreaming, far away, leaves Earth
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
dàng nók nói lîw lông loi raeng lom bòhk
As if a small bird drifts and bobs, blown by the wind
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
por àp chôhk dtòk long glaang tá-lay jai
Unfortunately falls into the center of the sea of the heart [Telay Jai, the title of the song]
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
túk chee-wít dîn ron kón hăa dtàe jùt măai
Every life struggles, people search only for a purpose
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
jai nai raang gaai glàp mai jer
The spirit in the body can’t be found [doing things automatically without your mind]
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
túk têe gèrt sám · prór jai nam pram pér
The suffering repeats because of the delirious heart
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
hăa hŭa jai hai jer gôr bpen sùk
Search for (your own) heart so you can meet it and be happy.
keun nán keun năi · jai páe dtua
That night is the night that the heart defeats itself
คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
keun láe wan an naa glua dtua páe jai
Night and day is scary, one is defeated.
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
taam-glaang săeng sĕe sì-wí-lai
Amidst the city lights
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
àat lŏng taang bpai mai yaak yen
Getting lost is not difficult.
คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
keun nán keun năi · jai pér făn
That night is the night in which the fanciful heart
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
keun láe wan făn bpai glai líp lôhk
Always daydreaming, far away, leaves Earth
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
dàng nók nói lîw lông loi raeng lom bòhk
As if a small bird drifts and bobs, blown by the wind
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
por àp chôhk dtòk long glaang tá-lay jai
Unfortunately falls into the center of the sea of the heart
แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
mae chee-wít daai pàan loie wai hàeng kwaam făn
Though [my] life is completely past the age of dreaming
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
wan têe pàan maa rái jùt măai
In the days that passed by without aim
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ
chăn rian róo pêua yòo piang dtua láe jìt jai
I learned to live only by body and mind [cutting off desire and want]
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
bpen mít táe têe dee dtòr gan
Being best freinds with each other.
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ
chăn rian róo puea yòo piang dtua láe jìt jai
I learned to live only by body and mind [cutting off desire and want]
เป็นมิตรแท้ที่ดีตลอดกาล
bpen mít táe têe dee talot gan
Being best freinds always together.
นกน้อยจากท้องนาราคาถูก
nók nói jàak tóng naa raa-kaa tòok
Small bird from a cheap field.
เธอเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ขายไป
ter bpen lôok têe tòok pôr mae kăai bpai
She is a child that [her] mom and dad cheaply sold away
กตัญญูบิดามารดาปานใด
gà-dtan-yoo bì-daa maan-daa bpaan dai
Obliges parents no matter how much
แม่สายจากเมืองเชียงฮาย ต้องไปสู่สังคมทราม
mae săai jàak meuang chiang-haai dtông bpai sòo săng-kom saam
From Mae Saai, Chiang Hai, to the lowest society*
เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินไป
mêua róo sèuk dtua gôr săai gern bpai
When [she] realizes, [it] is already too late
หมื่นพันที่เธอผ่านชาย
muan pan têe ter pàan chaai
Thousands of men have passed by her **
หัวใจเธอจึงเย็นชา
hŭa jai ter jeung yen chaa
Consequently, her heart is cold
สังคมกระหนํ่าซํ้าสองเธอต้องติดยา
săng-kom grà năam sam sŏng ter dtông dtìt yaa
Society has insulted her. She becomes addicted to drugs,
ไม่คิดหวนคืนบ้านนา ปรารถนาเพียงยาเมา
mai kít hŭan keun baan naa bpràat-tà-năa piang yaa mao
Does not consider returning home, desires only to be drunk and get high
ผู้เฒ่าล้มป่วยคนช่วยไปบอก
pôo tao lóm bpùay kon chûay bpai bòk
An old person becomes ill. A helping person goes to tell
เธอจึงจากเมืองบางกอก
ter jeung jàak meuang-baang gòk
She therefore leaves Bangkok
หวังไปให้ทันเวลา
wăng bpai hai tan way-laa
Hopes to be in time
เอายาไปฝากเอาหมากเอาพลูเสื้อผ้า
ao yaa bpai fàak ao màak ao ploo sêua paa
Takes medicine to give them. Takes betel nut and clothes
แม่สายที่เธอจากมาเหมือนวาจาว่าสายเกินไป
mae săai têe ter jàak maa mĕuan waa-jaa waa săai gern bpai
Mae Saai that she returns to is like words blaming, “Too late”***
นกน้อยกลับมาแค่ทันพระสวด
nók nói glàp maa kae tan prá sùa
Small bird comes back just in time for the monks’ chanting****
ใครเล่าเจ็บปวดรวดร้าวเท่าสาวเมืองเหนือ
krai lao jèp bpùat rûat ráao tao săao meuang-hăy-neu
Who is hurting, in pain, as much as the young women of the northern town?
สังคมเมืองไทยใครฟังเขาคงไม่เชื่อ
săng-kom meuang tai krai fang kăo kong mai chêua
In Thai urban society, someone who listens [to her] might not believe
ขายกินหมดแล้วเอื้องเหนือ ให้กับชายที่อู้บ่จ้าง
kăai gin mòt láew êuan nĕua hai gàp chaai têe ôo bòr jaang
The northern women are sold out to the men that tell lies.
* Mae Saai is peaceful in contrast to the lower society
**Actually, “Ten thousand”
***Because” Saai” in “Mae Saai” can also mean “late”
เคยแอบฝันว่าอยากเป็นผู้ โด่งดัง
koie àep făn waa yàak bpen pôo dòhng dang
Used to secretly dream that [I] want to be a famous person
ร้องเพลงฝรั่งและเพลงไทยสากล
róng playng fà-ràng láe playng tai săa-gon
Singing Farang songs and Thai pop songs.
แต่ชีวิตเมื่อเปลี่ยนฟ้าหลายฝน
dtàe chee-wít mêua bplìan fáa lăai fŏn
But life when the sky changed to many rainfalls [hard times]
อยู่ข้างคนยากจน ทำให้เราเปลี่ยนใจ
yòo kaang kon yaak jon tam hai rao bplìan jai
Being on the poor side causes us to change our minds
เมื่อมนุษย์ยังไม่ยอมจนตรอก มันย่อมมีทางออก
mêua má-nút yang mai yom jon dtròk man yôm mee taang òk
As long as humans are not willing to be cornered, there is likely to be a way out.
ไม่ทางหนึ่งก็ทางใด
mai taang nèung gôr taang dai
If you can’t go one way, you go the other way
ช่วยสังคมให้เปลี่ยนแปรแก้ไข
chûay săng-kom hai bplìan bprae gae kăi
Help society to change, transform, improve,
เป็นประชาธิปไตย ในฐานะ ศิลปิน
bpen bprà-chaa-típ-bpà-dtai nai tăa-ná sĭn-lá-bpin
[and] have democracy by being an artist
ศิลปินศิลปะเพื่อชีวิต
sĭn-lá-bpin sĭn-lá-bpà pêua chee-wít
Artist, art for life.
ใครบ้างล่ะเคยคิดว่าเขาก็มีคุณค่า
krai baang la koie kít waa kăo gôr mee kun-kaa
Who’d have thought that he’d be worthy
ถึงแต่งตัว คลับคล้ายจะคนบ้า
tĕung dtàeng dtua kláp kláai jà kon baa
When gets dressed, vaguely resembles a crazy person
หนวดเคราเสื้อผ้า ใส่แว่นตาโพกหัว
nùat krao sêua paa sài waen dtaa pôhk-hŭa
Beard, shirt, put on glasses and a scarf around the head
แต่ความดีที่มีอยู่ในใจตัว
dtàe kwaam dee têe mee yòo nai jai dtua
But the goodness that exists in one’s heart
ได้บดบังรูปชั่ว รูปโฉมอัปลักษณ์
daai bòt bang rôop chûa rôop chŏhm àp-bpà-lák
Can hide ugly looks
ศิลปินศิลปะเพื่อชีวิต
sĭn-lá-bpin sĭn-lá-bpà pêua chee-wít
Artist, art for life
ใครบ้างล่ะเคยคิด ว่าเขาก็มีคุณค่า
krai baang la koie kít waa kăo gôr mee kun-kaa
Who all would ever have ever thought that he’d be worthy?
ถึงแต่งตัว คลับคล้ายจะคนบ้า
tĕung dtàeng dtua kláp kláai jà kon baa
When dressed vaguely resembles a crazy person
หนวดเคราเสื้อผ้าใส่แว่นตาโพกหัว
nùat krao sêua paa sài waen dtaa pôhk-hŭa
Beard, shirt, put on glasses and head scarf
แต่ความดีที่มีอยู่ในใจตัว
dtàe kwaam dee têe mee yòo nai jai dtua
But the goodness that exists in one’s heart
ได้บดบังรูปชั่ว รูปโฉมอัปลักษณ์
daai bòt bang rôop chûa rôop chŏhm àp-bpà-lák
Can hide ugly looks
ดั่งดอกไม้ ขึ้นอยู่กลางใจมวลชน
dàng dòk máai kêun yòo glaang jai muan chon
Like a flower that grows up in the middle of the heart of the people
ให้ยามหมองหม่น มีเสียงเพลงเป็นเพื่อน
hai yaam mŏng mòn mee sĭang playng bpen pêuan
So [in] a gloomy time, have music to be one’s friend
เพื่อชีวิตลิขิตไม่เคยลืมเลือน คนจนกลาดเกลื่อน
pêua chee-wít lí-kìt mai koie leum leuan kon jon glàat-glèuan
For life destined never to fade away. There are poor people all over
เป็นสำคัญมั่นคง เพื่ออนาคตลูกหลานข้างหน้า
bpen săm-kan man kong pêua a-naa-kót lôok lăan kaang naa
Be mostly secure for generations ahead
ถึงต้องเสียน้ำตา แต่ไม่ต้องเสียใจ
tĕung dtông sĭa náam dtaa dtàe mai dtông sĭa jai
Sometimes might need to shed tears, but don’t have regrets
เดินมาถูกทาง กันแล้วและมิตรสหาย
dern maa tòok taang gan láew láe mít sà-hăai
Walk in the correct path together with friends
แม้เป็นแค่ดอกไม้ อยู่ที่ริมทางเดิน
máe bpen kae dòk máai yòo têe rim taang dern
Even if [we] are only flowers at the side of the road
เรามาถูกทาง กันแล้วและมิตรสหาย
rao maa tòok taang gan láew láe mít sà-hăai
We are on the right path together with friends
แม้เป็นแค่ดอกไม้ อยู่ที่ริมทางเดิน
máe bpen kae dòk máai yòo têe rim taang dern
Even if only flowers at the side of the road
CARABAO (คาราบาว) are a Thai rock band which is very popular in Thailand and other Asian countries but they also have a huge fan community overseas, in America, Australia and Europe. The group was formed in 1976 by university students Yuenyong Opakul (Aed) and Kirati Promsaka Na Sakon Nakhon (Keo or Khiao) who met while studying in the Philippines. The word carabao is Tagalog meaning "buffalo", a symbol of fighting, hard work and patience.
They are known for their “Phleng Phuea Chee-iwit” (เพลงเพื่อชีวิต) or “Songs for Life”. This kind of music came to prominence through the protest songs of the 1970's political upheaval in Thailand, especially from the band Caravan. Carabao have blended the acoustic/folk style of 'phuea chiwit' with other forms of Thai music, western rock and country music and various kinds of world music like Latin music and reggae, earning such labels as 'ethnic rockers' and 'Kings of 3-Cha' or 'Rolling Stones of Asia'. MTV Asia calls them "veteran".
Carabao's songs often tackle social and political issues, demanding social justice and taking on the causes of the ordinary Thai people, but they have also created love songs and more philosophical songs that carry messages for people everywhere. The band leader, songwriter and composer Aed Carabao (Yuenyong Opakul) is loved by many. Despite his sharp tongue and open criticism of corrupt politicians, big business and environmental destruction he is very sucessful. At least one or two songs on most albums up to the mid-'90s were banned by the government and coverage of the band rarely appeared on government TV and radio stations. Despite this, CARABAO is the most popular Thai rock group of all time. CARABAO has reached cult status long ago and is now one of the most successful legendary rock groups in the world.
Post time 14-8-2012 05:25 AM
变色卡
Author
![[KUIZ PERUBATAN MINGGUAN VOL. 7]: Mudah aje, ilmu harian! VOL.7](https://uf.cari.com.my/forumx/mforum/block/ca/cafa22106bf87ee6a0ff6b0584fea8d8.jpg)
